In ons leven hebben we heel wat te kiezen. Verreweg een van de belangrijkste keuzes die we moeten maken, is die van een (vervolg)opleiding of studie. Decanen proberen op de scholen hun leerlingen daarin zo goed mogelijk te begeleiden. Twee van hen vertellen in deze nieuwsbrief hoe en waarom ze dat doen. Voor sommige leerlingen blijkt deze begeleiding echter niet voldoende. Daarom bied ik zelf individuele ondersteuning aan, waarover meer in deze nieuwsbrief. Ondanks alle begeleiding en overwegingen belanden veel mensen in een heel ander vakgebied dan dat van hun oorspronkelijke studiekeuze – dat geldt ook voor mij. Maar waar het uiteindelijk om gaat, is dat je iets doet waar je gelukkig van wordt. En dat is een kwesties van keuzes blijven maken.
Veel leesplezier!
Hartelijke groet, Paulien Scholten
Via via kwamen de ouders van Nicky bij mij terecht. Hun dochter had na het vmbo kader de opleiding Juridische administratie gekozen. Toen die niet beviel, stapte ze over naar Onderwijsassistent. Maar dat bleek ook geen gelukkige keuze. Kortom: Nicky kwam er niet uit. Ik begeleidde haar naar een opleiding waarvoor ze nu enorm gemotiveerd is.
Grote kans dat jouw antwoord ‘nee’ is. Veel mensen hebben rond die leeftijd namelijk nog geen idee. Daardoor is het kiezen van een passende studierichting of vervolgopleiding niet altijd even gemakkelijk. Dat besefte ik toen ik van verschillende kanten de vraag kreeg om hun zoon of dochter (ze hadden zonder uitzondering al één of twee studierichtingen geprobeerd; wel ervaringen rijker, maar het was het nog niet) te begeleiden in hun studiekeuze. Een mooie uitdaging, leek me, die bovendien veel raakvlakken heeft met mijn coachingswerk voor volwassenen. Vandaar dat ik me ben gaan verdiepen in de wereld van studiekeuzeadvies en dit nu ook als dienst aanbied.
De persoonlijke studiekeuzecoaching die ik bied, is meestal een aanvulling op de veelal klassikaal georganiseerde oriëntatie op school. De decanen en ik hebben echter het zelfde doel: leerlingen begeleiden naar de keuze van een studie of opleiding waar ze gelukkig van worden en die een goede basis voor hun toekomst vormt. In deze nieuwsbrief laat ik daarom graag twee decanen aan het woord over de gezamenlijke uitdagingen.
Begin dit jaar las ik op de website van Isamu Psychologen een boeiende vijfdelige blogserie van Robbert Houtman, over burn-out. De blogs trokken mijn aandacht omdat ik in mijn praktijk met regelmaat te maken heb met mensen met een burn-out: ik ondersteun hen bij het re-integreren. De vierde en vijfde blog gaan specifiek over deze fase in het proces naar herstel. Houtman beschrijft daar hoe gedragsverandering soms nodig is om herhaling te voorkomen – iets dat ik ook vanuit het ‘werkaspect’ van een burn-out van harte onderschrijf en waar ik met kandidaten dan ook zorgvuldig aan werk. Verder stelt Houtman dat een burn-out primair een lichamelijke uitputtingsreactie is. En dat het benaderen van een burn-out als psychische zwakte het herstel ernstig kan ondermijnen – een bijzondere opvatting voor een psycholoog. Ik plaats hieronder de link naar de blogs. Van daaruit kun je doorklikken naar de rest van de serie.
